Nowa egzotyczna wystawa: „W krainie rajskiego ptaka – Papua  Nowa Gwinea” ze zbiorów Muzeum Misyjno-Etnograficznego Księży Werbistów w Pieniężnie gości od 14 czerwca w oleskim  muzeum.

Papua Nowa Gwinea określana jest krajem rajskiego ptaka i kamiennej siekiery,  a także krajem  duchów i magii.  Rajski ptak widnieje w godle tego kraju, który wedle ludowych wierzeń zanosi duszę człowieka do boga… To nadal kraj nie odkryty….Kilkadziesiąt lat temu były tam obszary, do których biały człowiek jeszcze nie dotarł. Można  tam zobaczyć  w dwudziestym pierwszym wieku na własne oczy plemiona, które żyją jakby na poziomie epoki kamienia, a jeszcze do niedawna kanibalizm był wśród nich praktyką dozwoloną. Czytaj dalej →

Ekspozycja będzie czynna od 24 do 29 maja 2022 r. w godzinach od 10:00 do 18:00. O każdej pełnej godzinie śmiałkowie mogą potrzymać niegroźnego ptasznika na ręce. Na wystawie zobaczycie ponad 35 żywych okazów. Wśród nich m.in. jednego z najniebezpieczniejszych pająków świata #Latrodectushasselti– czarna wdowa, a także jednego z największych gatunków ptasznika #Theraphosastirmi czy zmieniające kolor skorpiony. Podczas wystawy jej opiekun odpowie na wszystkie pytania, oprowadzi i zainteresuje ciekawostkami ze świata pajęczaków. Ekspozycja pozwoli zgłębić wiedzę o niezwykłych stworzeniach oraz zobaczyć z bliska egzotyczne gatunki, rzadko spotykane w życiu codziennym.

O każdej pełnej godzinie można potrzymać najbardziej łagodnego ptasznika na ręce .Bliski kontakt z żywymi okazami, może okazać się dla niektórych z Was sposobem na przełamanie negatywnych stereotypów oraz fobii towarzyszących wizerunkowi pająka, czy skorpiona.

Zwiedzający wystawę będą mieć możliwość fotografowania oraz filmowania wszystkich prezentowanych okazów. Zwierzęta będą zamknięte w szklanych terrariach, które zapewniają oglądającym bezpieczeństwo.

Rezerwacja biletów- tel. 883 733 534

Po dłuższej przerwie wywołanej pandemią 25 kwietnia 2022 r. odbyło się LXI Spotkanie Muzealne  zatytułowane:  „Mongolia -w krainie nomadów”. To Mongolia  w obiektywie oceanografa, geofizyka i  pasjonatki podróży- p. Joanny Szczepańskiej, która zwiedziła niemal cały świat z dwoma biegunami włącznie. Jest naszą krajanką, pochodzi z Praszki, jest córką zasłużonej emerytowanej dyrektorki Muzeum w Praszce p. Ireny Szczepańskiej.

Czytaj dalej →

Na zdjęciu plafon z kościoła p.w. Bożego Ciała w Oleśnie

Akwarele Staszka  można określić „Radością malowania” jako swoiste komentarze do tego co artysta spotkał do tej pory w trakcie swojego życia, wyraz podziwu dla piękna natury i dzieł ludzkich oraz  przejaw fascynacji miejscem i chwilą. Stanisław Pokorski nazwał swoją wystawę „z akwarelą na TY”, wymaga ona jednak  podtytułu „Magia akwareli”, bowiem akwarela to królowa technik malarstwa.  Niemniej każda technika malarska kryje w sobie wiele zagadek i trudności niewidocznych dla przeciętnego odbiorcy. Jednak – jak twierdzą znawcy tematu – to akwarela jest najtrudniejszą z wszystkich technik. A uznanie w tej dziedzinie sztuki udało zdobyć się naprawdę nielicznym artystom, którzy swoimi pracami pokazują  nam magię tworzoną za pomocą plamy pigmentu i wody.  Nie inaczej się rzecz ma z naszym wybitnym oleskim akwarelistą Stanisławem Pokorskim, który w tej technice jest jednym z najlepszych  w lokalnym środowisku artystycznym. Akwarele to obrazy o delikatnych, pastelowych barwach, z wody wzięte, bo wodą malowane. Wskazuje na to  etymologia nazwy z łaciny:  „aqua”- woda, a z języka francuskiego:  aquarelle- „wodnisty”.  To technika malowania wymagająca  zarówno  precyzji,  dobrego warsztatu w stosowaniu  unikatowych i indywidualnych rozwiązań artystycznych.  Na chłonnym podłożu maluje się wodną zawiesiną pigmentów, które nie pokrywają całkowicie faktury ale pozostawiają ją dobrze widoczną. Toteż barwa i struktura samego papieru jest bardzo ważna. Akwarela nie daje prawie żadnej możliwości dokonywania poprawek i retuszy.
W szczególności, nie można usunąć namalowanego fragmentu, a jedynie modyfikować go w niewielkim stopniu. Akwarela – technika tyleż piękna, ile niełatwa. Dzieło samo w sobie, ale także środek w dążeniu do dzieła doskonałego.

Czytaj dalej →